A

Voor haar kennen mijn letters geen geheimen.
Kruiselings kijkt ze door me heen.
De Allerliefste twee mooie benen
met een sterke dwarse streep erin.
Mijn eindeloos
weergaloos
begin.

No for an answer

Kan nee?
Gewoon.
Rechttoe.
Rechtaan.

Of wil je dat het klinkt als nee?
Schuin.
Steels.
Streels.

En mag NEE?
Niet te bedwingen.
Luid en
klaar
om onomwonden te verwonden.

Zal je me dan
negeren?
Of onbedwingbaar
luid en
klaar
begeren?

Soul mate

Ik weet niet wat houden van betekent en nog minder wat een ziel voorstelt, maar ik houd zielsveel van je. Zonder jou is de wereld alleen de wereld en die ken ik al.

Uit: De waarnemer van Wim Kayzer, uitgeverij Balans, 2006, p. 64.

Fishnet stockings and high heels

Met Interview brengt Steve Buscemi (Fargo, The Sopranos) een ijzersterke ode aan de in 2004 vermoorde Theo Van Gogh. In de remake van de nederlandse film (2003) vertolkt Sienna Miller de rol van de bloedmooie soap- en horror film celeb Katya. Teasing, flirting, game-playing, naughty, as in the kind of bad that's good, vertelt Katya aan journalist Pierre (Steve Buscemi) waarom mannen vallen voor netkousen....: Watch this scene.

Meenemer op de DVD: als making of is een Nova-reportage van Twan Huys opgenomen. Geniet vooral van een hilarisch ontregelende, frame-breaking Hans Teeuwen.

Een rode kerst

Ze fietst de heuvel op. Het is bar koud. Haar verkleumde vingers doen pijn wanneer ze plots moet remmen voor het rode verkeerslicht. Met tegenzin laat ze dames met zevenendertig boodschappentassen het voetpad oversteken. Ze heeft haast. Moet kerstinkopen doen. En van al die haast wordt ze kregelig. Ze wil een trage kerst. Zoals sneeuwvlokken die omlaag dwarrelen, op je muts blijven liggen, en geen zin hebben om te smelten.

Terwijl witte wolkjes uit haar mond waaien en de uitlaatgassen van een aftandse Ford Fiesta gretig meedwarrelen, verzint ze een kop warme chocolademelk. Met een wolk slagroom. En een ondeugend scheutje Cointreau.

Op groen geeft ze zich gewonnen en beslist om warm breed te lachen naar een bontjas met tas.

Kerst is warm worden bij rood licht en zin hebben om door groen te gaan. Traag. Alsof het nooit oranje zal worden.

Happy end

"Ben jij ongelukkig?"
"Nee, gelukkig niet."

The frozen world

Of hoe koud ook warm kan zijn: Emilie Simon met The Frozen world (uit March of the Penguins)

Won't you open for me
The door to your ice world
To your white desert
I just want to stare
Out over these snowfields
Until we are one again
We belong to the frozen world
When the ice begins to thaw
Becomes the sea
Oh, you will see
How beautiful we can be

Stil

Als ik naast je zit en het is stil
omdat we niet willen, hoeven, moeten wat zeggen
dan voelt het niet leeg.
Of onbehaaglijk.
Maar warm, vol en vertrouwd.
Alsof ik je al altijd ken.

Als ik stil naast je blijf zitten
niet op je schoot kan glijden en met je verglijden
dan is dat niet
omdat ik je nog maar van een paar woorden geleden ken.
Maar omdat je me vult met je stilte
en ik bang ben
dat ik altijd naar je zou kunnen luisteren.

Facework

Vaak geciteerd, niet altijd even genuanceerd, maar het moet gezegd: het intrigeert. In de zestiger jaren pretenderen twee studies (Mehrabian & Ferris, 1967; Mehrabian & Wiener, 1967) dat de effectiviteit van de boodschap die je wil overbrengen steunt op een eenvoudige wiskundige formule 7-38-55. Ofte: 7 % van je boodschap steunt op wat je verbaal te berde brengt, 38 % breng je over met je stem, ritme, volume en whoooow!maar liefst 55% van wat je wil vertellen gebeurt door gezichtsexpressie...

Voor een genuanceerde visie op deze cijfers: Lapakko (2007)
Doe de test: hoe goed herken je gelaatsuitdrukkingen en micro-expressies van emoties?

Surrender

In zijn werkelijkheid
verdwijnen haar waar en waarom.
Is ze, mag ze, kan ze
kwetsbaar echt.
Gaat ze, groeit ze, vervloeit ze
tot één
en
geheel
de zijne.

The Ellen Show

Jenna Bush op visite bij stand-up comedian Ellen Degeneres. Jenna, te gast in de show om haar boek te promoten, krijgt een telefoon onder haar neus geduwd, nadat ze heeft verteld dat ze haar vader altijd kan bellen. "Dad...?" "Yes, baby?" "...Are you mad?"

Slow

Het Engels heeft er een prachtig woord voor: racy. Pittig, pikant, sexy. In het dialect zeggen wij: een snelle. Maar Kylie Minogue doet het traag: Slow. Begeleid door zwoele minimalistische dancey-trancey electro groove. De geluidloze duik in het zwembad just grabs you. So does the bird's-eye view of bodies lying round the pool.

Acting dopey

Zondagochtend en onmenselijk vroeg. Haar kleine Klaartje wordt vandaag boven de doopvont gehouden. Samen met Karen, Jasper en Kasper. Gezellig gegroepsdoopt.

De pastoor begroet haar met een uitgelaten “ Dag flinke mama!”. Ze is moe maar beantwoordt zijn handdruk stevig en verdoezelt haar wilde, onuitgeslapen haren met een gulle glimlach. Even ontsnapt er aan zijne eerwaardigheid een ongegeneerd luid “Ohlalalalalala”. De man fluit er net niet bij. Ze kleurt. Krijgt een ketterige gedachte. Deze zielenherder houdt vast van wild.

Ze gaat zitten, en doet alsof ze luistert naar Gods dienaar. Die prevelt door de microfoon: “Water is herboren worden. De oorsprong van alle leven”. En intussen huilen alle baby’s. Hartverscheurend. Zoals alleen baby’s dat kunnen.

Waarom wil ze dit? Oprecht geloof? Of een schaamlapje voor haar angst om anders te zijn?

Door de veelkleurige glasramen van de kerk straalt een winterzon. Het geeft de groepssessie iets nonchalants warms en zachtjes wenst ze op haar beurt Klaartje, Karen, Jasper en Kasper veel water, warmte en zonlicht. Maar wanneer de kerkdienst verder kabbelt en keuvelt krijgt ze genoeg van smeuïg familiegeluk.

Even waant ze zich verloren. Alleen. Aan de rand. Maar dan, onverklaarbaar plots, krijgt ze zin om volstrekt ontoelaatbaar uitgelaten, ongepast gek te doen. Ze wil kaarsvet in het rond blazen, tapdansen op het altaar, fopspenen door het gangpad gooien!

Ze staat op, kijkt Klaartje recht in de huilende ogen en fluistert zachtjes:“ Lieve meid van me, mama voelt zich herboren”.

En zonder omkijken huppelt ze olijk de lange kerkgang door.

Laptipsy

Dell's just landed in my lap. Topped up my inbox. Explored my Mozilla. Browsed my software and uploaded some hardware.

We had a great giggling googling mediaplayertime.

Onderhuids

Schrijven is dikwijls een poging om iemand te begrijpen door in zijn/haar huid te kruipen. Meestal een gedoemde, futiele poging. Uiteraard.

Uit: Een jaar als (g)een ander van Kristien Hemmerechts, uitgeverij Atlas, Amsterdam, 2003, p. 97