dominante handen

Iemand links laten liggen betekent 'iemand negeren, je doelbewust niet met iemand bemoeien, geen aandacht aan hem/haar schenken'. Je kunt ook iets links laten liggen; dan bedoel je vaak dat je er geen aandacht aan schenkt omdat je er niet in geïnteresseerd bent.

Links heeft in deze uitdrukking een negatieve betekenis. Het Groot Uitdrukkingenwoordenboek van Van Dale (2006) vergelijkt het met het Latijnse woord sinister, dat 'links' betekende, maar al in het Latijn ook 'verkeerd, immoreel, slecht'. In het Nederlands is sinister in de betekenis 'onheilspellend, duister, griezelig' terechtgekomen.

Over talen en culturen heen wordt links traditioneel met 'slecht' geassocieerd, en 'rechts' met goed. In de islam is links onrein: je wandelt EERST met je rechtervoet de moskee binnen.

Oderzoekers Casasanto & Jasmin (2009) gingen na of er een verband bestaat tussen linkshandigheid/rechtshandigheid en positief of negatief taalgebruik. Anders gezegd. Stel. Je bent rechtshandig. Als je wat positief te vertellen hebt, onderstreep je dat dan met een rechtshandig gebaar? En omgekeerd, als je een minder gunstige boodschap voor je toehoorder hebt, zal je dat dan eerder met linkse gebaren duidelijk maken?

Om hun hypothese te testen onderzochten ze de gebaren van kandidaat presidenten in 2004 en 2008. Twee linkshandigen (Obama & McCain) en twee rechtshandigen (Kerry & Bush)werden aan het onderzoek onderworpen. Het resultaat is even treffend als triviaal: alle kandidaten gebruiken hun dominante hand beduidend meer bij het overbrengen van een positieve boodschap.

Soms lukt het niet bijster om positieve boodschappen over te brengen. Noch links noch rechts. Noch sinister noch koosjer. Je handen willen vasthouden, liefkozen, zwaaien, op tafel timmeren, enthousiast in de handen klappen, een ondeugende f*** you vinger opsteken, zachtjes strelen om gestreeld te worden. Je hebt zin om rechts te liggen. Zin in een linkse onreine hand (oh ja, graag dominant). Maar alles draait effe dwars.Je komt handen te kort. Tijd ook. Zit met de handen in het haar. Of je hebt lief met de handrem op.

Denk dan aan Obama. Yes we can. En geef er lekker links van langs.

Liefde

De liefde is geen gewoonte, geen afspraak, geen schuldgevoel. De liefde is. Zonder verdere bepaling. Heb lief en stel niet te veel vragen. Heb slechts lief.

Paulo Coelho (uit de Heks van Portobello)

Chinees leren

Het is bijtend koud. Maandagochtend. Grijs. Studentenopdrachten glijden monotoon onder m'n pen door. Kon ik er maar heel even een sneeuwbal van maken en ze met dubbele pret het leslokaal in keilen. Nadien ijswater dweilen. Yippie.

Ik heb, om m'n onder-nietwijsopdracht op te fleuren, deze ochtend besloten om vandaag es geen Engels aan te leren. Nee. Het wordt Chinees. Apprenons Le Chinois.

Beeld u de volgende dialoog in. Waarbij uw woordenschatbewaarster een strenge blik hanteert(ze neemt haar bril, eh blil, mee en zet die op het puntje van haar neus) bij het geven van feedback op schriftelijke opdrachten:

Ellen: KUM HIA NAO.

Student: SUM TING WONG?

Ellen: YU DUM FUK, YU STIN KI PU, YU NO?

Ik kijk al wat meer uit naar m'n wekelijkse lesopdracht. Het wordt. FA KIN SU PA.

Equality street

Aan de zijde van rapper & comedian Doc Brown schittert Ricky Gervais aka the useless boss in The Office in een clip die ter gelegenheid van Comic Relief werd geproduced. Compleet foute reggae rap Ah dayo, dayo, dayo me say dayo Biddly bong yo-o-o-o....

En als uitsmijter: Take a ride on my equal opportunity wheelchair.

Hi-la-risch.

Black people aren't crazy, black people aren't lazy
And dwarfs aren't babies
You can't just pick them up and thay got rights
And anyway don't assume you could, their not lite
I learnt the hard way, don't give adamn if your Russian or your spanish
The comrades compadres
You could your half gay woman with a dark face
One leg no legs, long as youve got a heart
yeah transgender gay, straight, lesbians whatever, whoever
Hey mate let's be friends we just friends
You wante you to be, when you're properly free
Obviously, its Equality Street believe
You know the deal there
Everything is real fair
Take a ride on my equal opportunity wheelchair yeah

Arnaud Richard @ France Inter: de dood van Osama Bin Laden

Op 2 mei 2011 tussen 1 en 2 uur lokale tijd (20:00 en 21:00 UTC) werd Osama bin Laden doodgeschoten tijdens een operatie met Navy SEALs in het zwaarbeveiligde huis waar hij op dat moment verbleef. De actie was geautoriseerd door de Amerikaanse president Barack Obama en vond plaats in de Pakistaanse stad Abbottabad. Ze was opgezet in samenwerking met de CIA, en om juridische redenen werden de ingezette militairen ook tijdelijk overgeplaatst naar de CIA. Ondergetekende is zwaar fan van Homeland. Terroristische intriges en CIA-complotten alom. Ze houden me tot diep in de nacht gekluisterd aan m'n tv scherm. Uw woordenschatbewaarster kijkt dan ook heel erg uit naar het bezoek van onderzoeker Arnaud RICHARD (Université Montpellier III). Arnaud zat in de radiostudio van France Inter toen het ophefmakende nieuws van de dood van Osama Bin Laden binnenkwam. Hij vertelt hoe de montage gebeurde, welke beslissingen redacteurs en nieuwslezers namen, wat werd uitgezonden, wat verknipt, hoe de commentaren werden samengesteld. Etnografisch onderzoek van de bovenste plank. Elke onderzoeker in een newsroom droomt van zo'n scoop. Aanstaande vrijdag 29 maart geeft Arnaud om 14 u. een lezing met als titel: « Dans les coulisses d’une matinale : pour une approche ethnographique du discours journalistique radiophonique ». De lezing vindt plaats in het vergaderlokaal op het gelijkvloers van de Hoveniersberg te Gent en is een initiatief van de associatieonderzoeksgroep Interdisciplinair ‘Taal en Media Forum’ (ITMF), in samenwerking met de onderzoeksgroep ‘NewsTalk&Text’ (NT&T).

I could be the one & Hallucinations

In mijn tuin staat een stoute jongen. Rood, met guitig bolle wangen en een opgestoken middelvinger zegt ie f*** you tegen het universum. Tegen het onkruid, het ongemaaide gras en de linkerhelft van m'n tuinhuis die van lieverlee is ingestort onder de druk van nét te veel sneeuw.



Sponti-zwerg van Otto Hörl houdt de lol erin wanneer de lente net iets te lang op zich laat wachten, een wachtlijst van liefhebbende mannen vooral in m'n verbeelding lijkt te bestaan, én een BERG werk van geen wachten wil horen. Ook deze clip met een stoute, dikke, onfatsoenlijke meid houdt de pret erin. Dubbel lig ik ervan. I could be the one van het Zweeds-Nederlandse duo Avicii-Nicky Romero heeft een clip waarin de draak gestoken wordt met zo goed als alles. To do list: 1. Not give a fuck. 2. That is all. Favoriete passage van uw woordenschatbewaarster: de klungelachtige poging van protagoniste om op het witte paard van de (zwarte) prins te waggel-duiken. En uiteraard ook de finale afsluiter: of hoe escapism (Barbados: One Way!) immer futiel is. We worden allemaal ingehaald door de snelheid en de alledaagse realiteit van het leven.

Tenzij. We opgaan in hallucinaties van het soort waarvan we lief-lichtvoetig alles weer aankunnen. Bij deze prijs ik met graagte (en om een belofte waar te maken aan vriend Bert om dit blog nieuw leven in te blazen) de nieuwe cd aan van jong jazztalent Yves Peeters Group. Op tournee in onze Vlaamse zalen. Mis ze niet.