Verdriet is geen eenduidige emotie. Soms slaat ze om in woede, dan weer katapulteert ze je in een depressieve diepte, om je dan weer met tranen stilzoet te maken. Voor de zoekende, rusteloze, verdrietige of voor wie simpelweg houdt van intiem muziekmoois: twee jazz-albums die ik recent ontdekte krijgen de status toebedeeld van rustbrengers in tijden van radeloosheid. Comfort food in times of trouble.
Eerst en vooral het al wat oudere Piano Works (2004) van Craig Armstrong, beter gekend voor zijn weergaloze soundtracks. Zo schreef hij onder meer de muziek voor Baz Luhrmanns Romeo + Juliet en diens volgende productie Moulin Rouge. Zoals de naam al doet vermoeden is Piano Works een pure pianoplaat. Sit back and enjoy.
De tweede aanrader komt van Duitse bodem. Upgraded in Gothenburg van de piepjonge broers Wasserfuhr. Opgenomen in Zweden mét Zweeds talent. Not strong enough met de stem van Ida Sand, is een eenvoudige, weemoedige parel.
3 opmerkingen:
Definitely my kind of music ! Gaat het een beetje met je lieve E ? Reactie nt voor publicatie, maar weet dat ik er voor je ben !
Dikke knuffel, Fleur
De muziek van Ludovico Einaudi en van Anouar Brahem zou jou ongetwijfeld ook wel kunnen bekoren.
Super bedankt voor deze tip, Janus. Kende geen van beide, heb ze net meteen gedownload via itunes: 'Nightbook' van Einaudi en 'The astounding eyes of Rita' van Brahem. Heel even voorgeproefd met voorluistermodus en al meteen verkocht. Dankjewel, E
Een reactie posten