AB tv

Twee toppers passeerden afgelopen maand de revue in AB. Moby, m'n geliefkoosde hoogdagmuziek, van het soort waar je met de ramen open (of wie doet me een cabrio?) en een stralende zon door een hooggebergte wil rijden. En José James en Jef Neve, die met Facing East een ode brachten aan John Coltrane. JJ's stem is zoete intieme weldaad op laagdagen.

Beide concerten moest ik missen.

Nu is er een Bulgaars spreekwoord dat zegt: Seize the opportunity by the beard, for it is bald behind. Vrij vertaald als: een gemiste kans heeft een lekker achterwerk.

Of ook nog: hoezee, er is ABtv. Waar je live het concert kan volgen én ook achteraf fragmenten kan bekijken.

Aldus, bij deze, als comfort food achteraf, twee filmpjes: het zaligmakende Central Park West, door Krewcial gepost op AB Sessions en Ooh yeah, een prettige persiflage op smakelijke seventies porno, mét fantastische Mobymelodie. Ik werd zowaar instant fan van Big Rob: hij mag in de cabrio.

Herfstdepressies

Ik haat herfst. Herfst is als muggen, afwassen, onroerendgoedbelasting en condooms: het zal best nuttig zijn, maar voor mij hoeft het allemaal niet.

Uit: Klunen, Uitgeverij Podium, Amsterdam, p. 73.

MJ love u 4eva

Schooldag. Baaldag. Meisje keert zichzelf om en wordt ziek in de toiletten. Mag bij oma thuis in de zetel. Languit lezen. In Henri Van Daele's De tovenaar van Oz. In één ruk gaat het uit. Nog nooit was ziek zijn zo zalig. Met een stralende glimlach krijg ik 's avonds het verslag. Over een mega-boek.

Nostalgie overvalt me. Dus ik vertel. Zij op schoot. Ik even terug naar vroeger, nog niet zo groot. Over De Oude film en De Nieuwere , met Michael Jackson. Over the yellow brick road, don't you carry nothing that might be a load. "Michael Jackson?", komt een jongenskop vragend om de hoek kijken. "Mmm, die wil ik wel es zien."

Dus trekt een mama opgewonden als een meisje naar de winkel, koopt er "The Wiz", een Motown Production, en we nestelen ons in de sofa. "Wanneer komt Michael Jackson nu?" klinkt het meermaals ongeduldig. Maar dan is ie daar, vertederend als vogelschrik aan een paal gekluisterd, geplaagd door kraaien, en wint meteen twee kinderharten. "Nooit gedacht dat ie zo schattig en lief was", zegt een verloren meisje. En een groter meisje krijgt opnieuw vlinders in de buik bij het horen van de hit, waar ze menigmaal de trap mee afhuppelde: "Ease on down the road", Diana en Michael met de zaligste, grappigste, clumsiest dancing legs ever.

Rest me als bedtime story te verklaren aan twee enthousiaste, instant MJ fans, waarom het met hem zo slecht is kunnen aflopen. Er zijn mooiere verhaaltjes voor het slapengaan.

7de editie: Odegand

Een jaarlijkse voltreffer, een mozaïek van muziek langs de Gentse binnenwateren: Odegand. Ook dit jaar uitverkocht, met lange wachtrijen aan de zalen, maar telkenmale een begeesterd, laaiend enthousiast publiek. De vurige, roodharige Frans-Zwitserse violiste Rachel Kolly D'Alba was pijnlijk mooi. Zoals zij met strakke opgeheven elleboog, een majestueuze zwier van de strijkstok, opgeheven kin en toonaangevend temperament een Stradivarius bespeelt. Daar word je alleen maar stil van. Zoonlief viel weliswaar in slaap, aan hem is alsnog geen roodharige fiddling furie besteed. Maar dat werd dan weer ruimschoots goedgemaakt door de hilarische act van Rebecca Carrington, die op Joe, haar 18e-eeuwse cello, Madonna imiteert, ook een vleugje Sting, wat hiphop, blues en zelfs een Schots volkslied. De zaal ging door het dak. Oh wee het prachtige restauratiewerk van de Vlaamse Opera. Oh my God.

In me the tiger sniffs the rose

Woorden tellen. Ook in vergaderingen. Ook al telt u er misschien vaker de minuten.

Uw woordenschatbewaarster buigt zich heden ten dage over vergadertechnieken. En komt tot de conclusie dat er meer kaf is dan koren in de literatuur die aanprijst hoe het allemaal moet. Zo beloven Guido Camps en Ilona Eichhorn (Lannoo, 2009) hoe sporen te leren herkennen van de vergadertijger: "Is uw collega een originele vergadertijger, een filosofische tijger, een late tijger, een alwetende tijger, een koekiemonstertijger of een territoriale tijger?"

Mmmm. Waren mijn collega's maar tijgers, denk ik dan. Dan was er jacht. En prooi. Vergaten we de agenda. Kwamen meteen tot consensus.

Maar ik wijk af van het onderwerp. Let's get back to business. Een vergadering effectief leiden begint immers bij het nauwgezet volgen van de agenda, niet afwijken van de vooropgestelde doelen.

Dus.

Waar waren we?

Nog nergens.

Ehm. Any other business?

Wacht, voor u verveeld wegklikt: Geniet van deze persiflage. Humor is cruciaal bij een geslaagde vergadering, niet?

U geeuwt?

Al goed. Einde van deze bijeenkomst.

Eh, wat zegt u? Nee, excuseer. We hebben geen actiepunten geformuleerd. Te gehaast, te druk, in de weer.

Met tijgerjacht, en ander wild verkeer.

The shape of between

Staren naar een aquarium heeft, zo is wetenschappelijk bewezen een ontspannend effect. Zo is er, My Aquarium, Wii-software waarmee je in je vrije tijd kunt genieten van een virtueel aquarium. Zowaar. Je kunt uit 40 populaire zoet- en zoutwatervissen kiezen,waaronder de driebandanemoonvis, de maanvis en de Aziatische beentongvis. Je kunt maximaal zes verschillende aquaria maken en deze naar wens inrichten, door versieringen toe te voegen zoals zeewier en drijfhout.Roze zeewier, met een barok stukje drijfhout. Tja. Moet kunnen. Ook leuk meegenomen: met de Wii-afstandsbediening kun je met de vissen communiceren, door op het glas van het aquarium te tikken.

Nintendo-neurotisch word ik, enkel en alleen bij de gedachte.

Minstens zo hypnotiserend is 'The shape of between' van Jess MacNeil. Deze Australische videokunstenares slaagt er in om door middel van digitale manipulatie bewegende beelden te brengen die lezen als schilderijen. In het filmpje krijg je boten te zien die drijven op de Ganges, de licht vertraagde beweging van de sloepen is cyclisch, en uiteindelijk keert alles terug naar waar het begon. En telkens wil je, gek genoeg, dat het opnieuw begint. Als het wiegelied dat vroeger voor je gezongen werd.

Naast al die virtualiteit en digitalisering is er de eenvoudige realiteit van water. Vanavond staar ik hier naar. Wilt u met me communiceren? Sssh, I go the silent way. Fish me if you may.