Muslima#4

Alleen op reis naar Jordanië met twee meterhoge schatten van kinderen. Da’s als een blinde op stap met een geleidehond. Iedereen voelt zich geroepen om je te helpen oversteken, en allemaal aaien ze maar wat graag over de bol van je twee kleine verkenners. Na m’n beschroomd verhaal over een vervelende voedselallergie verlaat een chef-kok de façade van z’n buffet, en vraagt met binnenpret: “That means you can hardly eat anything, you’ll have to eat me?!” Nee, lekker stuk, ik ben niet toe aan een grote oversteek, en haast me lachend weg. De koetsier in het hemelse Petra spant de kroon. Terwijl we de doortocht maken door een adembenemende Siq, vraagt hij zonder omweg, mét een fikse zweepslag op z’n paard: “Where is your husband?”, vertelt er in één adem achteraan dat ie 3 zonen, 3 dochters, drie vrouwen, 2 huizen, 2 auto’s en 5 paarden heeft. En. Dat voor een moslim 4 vrouwen perfect is. “I wanna make you special price”, klinkt het nog. Maar ik stap lachend door. Blind en op de tast. Waar is dat spoor?