Kan Lanzarote al met moeite wedijveren met Corfu en Ibiza in de categorie techno crazy afternoon- vakanties, het eiland leent zich om redenen die voor zich spreken nog minder voor ecotoerisme. Dan had het eiland nog een laatste troef kunnen hebben, die van cultuurtoerisme - waar talloze gepensioneerde leraren en andere kleurloze senioren zo verzot op zijn. Op een Spaans eiland zou je bij gebrek aan discotheken verwachten hier en daar overblijfselen van het een of ander aan te treffen (barokke kloosters, middeleeuwse vestigingen enzovoort). Helaas zijn al deze mooie bouwsels tussen 1730 en 1732 vernietigd door een opeenvolging van ongekend heftige aardbevingen en vulkaanuitbarstingen. Dus: weg cultuurtoerisme.
De zwakheid van de troeven van het eiland in aanmerking genomen, wekt het nauwelijks verbazing dat Lanzarote druk bezocht wordt door de louche groep van Angelsaksische gepensioneerden, geflankeerd door spookachtige Noorse toeristen (van wie het bestaan op zich al een bewijs leek te zijn van de legende dat men er in januari mensen zou hebben zien zwemmen).
[...]
Welnu, toeristische attracties zijn op Lanzarote niet talrijk: het zijn er om precies te zijn twee. De eerste, iets ten noorden van Guatiza, betstaat uit de 'Cactustuin'. Verschillende staaltjes, uitgezocht op hun weerzinwekkende bouw, zijn geplant langs paden van vulkanisch gesteente. Door hun plompe vorm en stekels zijn cactussen het perfecte symbool voor de afstotelijkheid van het plantenleven - op z'n zachtst gezegd.
[...]
De tweede toeristische attractie op Lanzarote is groter in omvang; ze vormt het hoogtepunt van de reis. Het betreft het Parque National de Timanfaya, gelegen in het epicentrum van de vulkaanuitbarstigen. De term 'nationaal park' moet vooral geen valse verwachtingen wekken: op de twaalf vierkante kilometer van het reservaat kun je er zo goed als zeker van zijn niet één levend dier aan te treffen, op een paar kamelen na die er rondlopen ten behoeven van toeristische exploitatie.
Uit Midden in de wereld. Lanzarote van Michel Houellebecq. Uitgeverij De Arbeiderspers, Amsterdam. p. 17-21. Met foto's van de auteur.
Uw woordenschatbewaarster gaat op zoek naar warmere inspirerende (w)oorden. Will be back soon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten