A journey is not a trip.

Afgelopen weekend bracht ik in Londen door, in het professionele gezelschap van collega's en gedreven door een pleidooi voor procesgerichte, linguïstische benadering van het nieuws. Nieuws is meer dan een kant-en-klaar afgeleverd tekstproduct, nieuwsmaken is een complex communicatief proces met een gelaagdheid aan factoren die het proces sturen, aandrijven, omkeren. En die gelaagdheid willen we aan de hand van een etnografische, taalsensitieve benadering bestuderen. Een linguïstische lofbetuiging op lasagne dus.

Aan het eind van de trip beland ik bij wijze van verstrooing en in afwachting van de trein huiswaarts in een retro, vintage, second-hand boetiek op Notting Hill Gate, een winkel volgepropt met kledij van allerlei pluimage. Zo ook zeldzame veerdracht van bekende merknamen. In één van de rekken hangt een jas, van Luis Vuitton. Tiens, een jas? En geen tas? Ik bekijk de rariteit, toon de vondst even aan mijn gezelschap, stoot onmiskenbaar op een njet en hang het terug in de rekken. Maar het patroon van Vuitton zet zich vast in mijn geest. Ik stap de winkel uit zonder aanwinsten, haast me naar de Eurostar-terminal en voel langzaam hoe dit bewogen, intensieve weekend met pied-de-poule poten krabt, kraait en me niet loslaat.

Alles stond in het teken van proces. Alles liep, evolueerde, vloeide en vervloeide in elkaar en controle bleek hooguit een illusie. Wat hoop op aanloop leek, bleek afloop, plezier vermengde zich met pijn, voldoening over kennis en wetenschap met het nietige besef van onmacht en kwetsbaarheid.

Als bij toeval, stuit ik vandaag opnieuw op Luis Vuitton. Bij het beoordelen van studentenopdrachten beland ik bij hun recente, prachtige, integere reklame. De boodschap is postmodern en etnografisch, "A journey is not a trip. It's not a vacation. It's a process. A discovery. It's a process of self-discovery." Aan het eind komt, heel wazig, een pied-de-poule patroon in beeld.

Vaag maar stilaan duidelijk dringt het patroon tot me door: Pleasure is more-ness. Pain may be less-ness. But no process is painless.

En met die dure reklameboodschap beslis ik om mijn rusteloze, vermoeide, nieuwsgierige, immer zoekende zelf te laten zijn. Kunst is om je te laten verrassen, verwonderen, verbazen. Telkens weer, ook al doet het soms zeer.